كركوندیها

کرد در یک نگاه

وجه تسمیّه شهر کرد

این منطقه به احتمال قوى در دوره مغول و به دنبال اصلاحات غازان خان و مقارن با مهاجرت عشایر و ایلات به نقاط مرکزى ایران شکل گرفته و کرد از طریق اسکان کوچ نشینان پدید آمده است.

عده اى ساختار دستورى کلمه کرکه+ وند که داراى پسوند اتصاف قبیله اى و عشیره اى است را مبین این احتمال مى دانند.

آنچه مسلم است بسیارى از خانواده هاى قدیمى شهر خود را قشقایى و از طایفه صفى خانى و از نوادگان صفى خان مى نامند.

در نامگذارى این شهر نیز برخى آن را برگرفته از کلمه کرکت قشقایى به معنى شانه آهنى مخصوص قالیبافى (دفتین) و عده اى نیز برگرفته از کلمه (کرک یا کرکه) به معنى زنگوله هاى بزرگ کاروان و برخى دیگر نیز به معناى صاحبان مرغ و ماکیان مى دانند.

کم شمار شدن طایفه صفى خانى در ایل قشقایى در سده هاى اخیر و تبدیل شدن آن از طایفه به تیره در اثر اسکان یافتن، پیشینه قالیبافى و بافندگى با دارهاى افقى و زمینى در دهه هاى گذشته همچون قشقاییان، استفاده از آرخالق (نوعى پوشش قشقایى) به عنوان لباس براى مردان در نسل قدیم شهر و از همه مهم تر وجود سنگ قبر صفى خان احتمال اسکان قشقاییان طایفه صفى خانى در این نقطه را پررنگ تر مى کند که خود گزارش جداگانه اى را مى طلبد.

( نمای زندگی روزمره در روستاهای استان اصفهان در قدیم )

روایتى نیز از پیران شهر نقل مى شود که نام این شهر در گذشته کرکه بند بوده است به این معنا که کاروان داران براى عبور از مناطق پرخطر و مقابله با راهن در این منطقه اتراق مى کرده اند تا ضمن بستن زنگوله هاى بزرگ شتران (کرکه) با پارچه، تحت حمایت مردان شجاع و دلاوران این ایل قرار بگیرند. از آن رو این منطقه را کرکه بند و نهایتاً کرکه وند نامیده اند.

کرد در تاریخ خود بارها مورد تعرض اقوام لر و یاغی ها قرار گرفت اما تنها منطقه ای که از دستبرد و اقوام لر مثل امامقلی خان بختیاری و جعفر چهرمیهنی در امان بوده همین کرد است که با رشادت و زیرکی بزرگان و مقاومت مردم آبادی صورت گرفته است.

امامقلی خان در پی هجوم به آبادی های لنجان (شهرستان های لنجان و مبارکه) دست به جنایاتی چون قتل و غارت و به ناموس مردم زد.

جاذبه های گردشگری شهر کرد

امامزاده حلیمه خاتون (سلام الله علیها)

خانه اربابی (موزه فرهنگ)

برج های کبوتر

حمام تاریخی

شالیزارها و مزارع و دشت های زیبا حاشیه شهر

قلعه آسیاباد در همسایگی شهر

زاینده رود و حاشیه های دل انگیز آن

موقعیت جغرافیایی کرد

کرد یکی از شهرهای استان اصفهان ودرجنوب غربی ایران است. این شهر در بخش مرکزی شهرستان مبارکه قرار دارد.

شهر کرد متشکل از محلات کرد ، سورچه پائین ، خیرآباد ، سیاهبوم و شهرک محمدیه با جمعیتی در حدود ۷۲۰۰ نفر در حاشیه جلگه سرسبز زاینده رود در ۶۵ کیلومتری جنوب غربی شهر اصفهان و ۵ کیلومتری غرب شهر مبارکه و در بین ارتفاعات زاگرس شرقی ،بر روی طول جغرافیایی ۴۸٫۵۱ شرقی و عرض جغرافیایی ۲۲٫۳۲ واقع شده و از جنوب به مجتمع فولاد مبارکه ، از غرب به شهرستان لنجان و از شرق و شمال به شهرستان مبارکه محدود می‌شود۸۰.درصد از کرد در دشت و ۲۰درصد از آن در ناحیه کوهستانى قرار دارد. منطقه دشتى عمدتاً شامل زمینهاى زراعى بوده و متوسط ارتفاع آن از سطح دریا ۱۷۳۰ متر است.

کرد از نظر اقلیم شناسی جزء مناطق گرم و خشک است داراى زمستانهاى سرد و مرطوب و تابستانهاى  گرم و خشک بوده و طبق آمار ایستگاههاى بارندگى منطقه ذوب آهن اصفهان میزان بارندگى متوسط سالیانه در آن ۱۵۹‎/۵ میلیمتر است که بیشترین بارندگى آن در ماههاى آبان تا اردیبهشت است.از جهت حدود طبیعى در سمت شمال این شهر زاینده رود و کوههاى دهنو و گواره و در سمت جنوب و جنوب غربى آن کوههاى بیدکان و میل قرار گرفته است. همچنین از طرف غرب و شرق با یک محدوده دشتى در ارتباط است.جلگه لنجان به ویژه شهر کرد یکى از بخشهاى حاصلخیز ایران محسوب مى شود که مرکز برنج کارى در استان اصفهان است. قسمت عمده اراضى شهر کرد در همجوارى با زاینده رود به کشت برنج اختصاص دارد.شهر کرد در مسیر عبور ترانزیتی گذرگاه غرب از مرکز این شهر می‌باشد.

از دیرباز کشاورزی و دام پروری از مشاغل اصلی مردم شهر بوده است که خشکسالی و کمبود نزولات آسمانی و بدلیل وجود فولاد مبارکه و ذوب آهن اصفهان و همچنین شهرک صنعتی مبارکه باعث شده که عموم مشاغل مردم شهر به سمت صنعت میل نماید .

وجود رودخانۀ پربرکت زاینده رود باعث شده که حاشیۀ آن به یکی از دل انگیزترین و زیباترین مناظر طبیعی در شمال شهر کرد تبدیل شود. این شریان حیات بخش سیراب کنندۀ مزارع و خاک تشنه و آبادانی شهرها و روستاهای مسیر خود است از جمله شهر همنشین خود کرد. ساحل سرسبز این رودخانه از مراکز گردشگری و دوستداران طبیعت است. مسیر رود در منطقه شمالی شهر، جنگلهای سرسبز کلماران و تپه های زمزار که مشرف بر رودخانه و شالیزارهای شهر کرد زیبایی بی نظیری از طبیعت حاشیۀ کرد را به تصویر می کشد.انسان به عنوان عامل اصلی تخریب طبیعت در حال فنای این سرسبزیست که باید مراقب بود واین میراث طبیعی را برای آیندگان حفظ کرد.

( زمزار )

(تصاویر) بازسازی حرم امامزاده حلیمه خاتون (س) کرد در دهه ۷۰ خورشیدی

( تصاویر ارسالی : داود بهرامی )

( زمزار )